Dansende diertjes: de eerste twee dagen kinderwerk

Door onze twee razende reporters Hilde Legemaat en Anne-Lotte van der Veer.

Maandag

Maandagochtend hebben we voor het eerst kennis gemaakt met de kids. Officieel begonnen we om half tien, maar de kids waren er al om half negen, dus besloten we om wat eerder te beginnen. We begonnen met gezellig dansen en leerden de kids dansjes aan, zoals de Hokey Pokey, free as a bee en chichiwawa. Gelukkig was het totaal niet heet, maar 34 graden… De eerste vriendschappen werden gesloten, al kunnen sommige kinderen nog steeds niet kiezen en rennen ze van hot naar her.

Toen was het tijd voor het Bijbelverhaal. Aan Hilde hadden we deze zware taak gegeven, maar omdat ze helaas geen Hongaars kan, hadden we maar even een tolk geregeld. Het probleem was alleen nog niet opgelost, want Hilde moest het verhaal onvoorbereid in het Engels vertellen. Gelukkig heeft Fleur the Holy Bible mee. Het verhaal dat werd verteld ging over Palmpasen. Na het Bijbelverhaal was het tijd voor een hapje en een drankje. De goed opgevoede kinderen wachtten netjes met eten totdat ze hadden gebeden. Toen alle broodjes met kaas en worst lekker opgesmikkeld waren was het tijd om te gaan knutselen. We gingen een hele mooie kroon maken met hun namen erop (en later ook die van ons) zodat we van elkaar wisten hoe we allemaal heten. Het heeft mooie resultaten opgeleverd (helaas hebben we hier geen bewijs van, want er zijn geen foto’s gemaakt).

Tenslotte nog wat extra lichaamsbeweging, want ja dat broodje moest er ook weer af. Ondertussen  Nadat we klaar waren met de dansjes was het voor de kinderen weer tijd om naar huis te gaan. Na veel knuffels, high fives en goodbye’s moesten ze toch echt weg.

Dinsdag

Dinsdagochtend begon de dag weer vroeg. Om half negen stonden de kinderen al voor het hek te wachten om naar binnen te mogen. We hadden ons ontbijt nog maar amper op en toen was het al weer tijd om alles eraf te sporten. Want zoals gewoonlijk begonnen we dag weer met dansen. Sommige onder ons moesten hun best doen niet uit te glijden, want het had ’s nachts geregeld en lag wat modder buiten. Ondanks dat de liedjes dezelfde als maandag waren, konden de kids er geen genoeg van krijgen. Wat een energie hadden ze! Gelukkig zijn wij nog redelijk jong en konden we ze goed bijhouden. Voor de oudere(n) onder ons was dat iets lastiger. Dus zij waren blij dat het na drie kwartier weer tijd was voor het Bijbelverhaal. Ilona had vandaag de zware taak op zich genomen om het al die aandachtig luisterende kinderen te vertellen. Na heel veel oefenen is ze er met vlag en wimpel in geslaagd om de kinderen het mooie verhaal van de Ark van Noach bij te brengen. Er werd aandachtig geluisterd.

Toen was het weer tijd voor een broodje. Maar omdat ze in Roemenië nooit zo’n haast hebben, moesten we nog even wachten totdat de juffies alles broodjes belegd hadden. Om de tijd te doden gingen we een spel doen. Eén kind moest geblinddoekt op een stoel zitten, terwijl de rest in één van de vier hoeken van de kamer lopen. Het kind met de blinddoek moest dan naar een hoek wijzen en iedereen die in die hoek stond was af. (Misschien nog een leuk idee voor een kinderfeestje). Na een halfuur dit spel gespeeld te hebben waren we er eigenlijk wel klaar mee. Gelukkig kwamen precies op dat moment de broodjes. Heerlijke witte boterhammen met boter, zout en paprika. Echt een aanrader voor als u een keer een High Tea gaat geven (behalve als Anne-Lotte en Hilde er zijn).

Toen was het tijd voor het knutselwerkje. De kids mochten een dierenmasker maken. Ze mochten kiezen uit een hond, leeuw, aap, vlinder en olifant. Al snel waren de lokalen gevuld met allemaal mooie dieren en leek het wel of we zelf even aan boord waren op de Ark. Toen de eerste kinderen klaar waren, begonnen ze zich wat te vervelen. Gelukkig had Anne-Lotte haar blauwe gitaar meegenomen en Pieter zijn cajon en ukelele. Ze konden er niet van af blijven en er bleken heel wat muzikale talenten tussen te zitten. Niet alleen de instrumenten kregen het zwaar te verduren. Ook onze ruggen werden belast van al het paardje rijden. En net als maandag werd de ochtend afgesloten met zingen en dansen. Ook al hadden de kids de liedjes al honderd keer gehoord, ze konden er geen genoeg van krijgen. En zo eindigde onze tweede dag kinderwerk.