Woensdag: Zweten en plonzen

Door onze correspondenten, Timo Aalberts en Chris Vink

Vandaag stonden we bijna allemaal weer fris en fruitig op; sommigen waren iets te lang doorgegaan de vorige nacht. Toch had iedereen er zin in. We gingen namelijk vandaag maar een halve dag werken en de rest van de dag iets leuks doen. ’s Ochtends begonnen we weer met kinderwerk en het bouwen van de opslagplaats. Morgen willen we cement gaan storten, dus het belangrijkste is nu dat we de vloer met de vloer gelijk maken. Vandaag besloten Timo en Chris om voor de afwisseling mee te helpen met het kinderwerk. Bij het kinderwerk begonnen we, zoals elke dag, met een serie liedjes om lekker te dansen. Ook nu hadden de kinderen er weer zin in. Na het dansen gingen we naar het bijbelverhaal luisteren dat deze keer door Anne werd gedaan. Het ging over de storm op het meer van Galilea die Jezus stilde. De kinderen luisterden goed en na het verhaal brachten de juffies ons weer iets om van te smikkelen.

Toen het kinderwerk voorbij was, gingen we weer lekker lunchen. Vandaag stond een heerlijk pastaatje op het menu. We kregen er ook een ijsje bij. Nadat wij onze lunch hadden genuttigd gingen wij ons klaar maken om naar het Aquapark Nymphaea te gaan. Het was een lekker uurtje rijden. Onderweg begon Hendrika* bijna te gillen. Wij vroegen ons af wat er mis was en verwachtten dat er een wild beest langs de kant stond. Daar zit een kern van waarheid in, alleen niet zoals je het zou verwachten. Er stond namelijk een harige, gespierde (of dikke) Roemeense kerel langs de kant te werken zonder t-shirt. Dat was voor Hendrika* te veel. Toen realiseerden we ons dat het misschien helemaal geen goed idee is dat Hendrika* mee gaat naar het aquapark, aangezien we daar nog meer harige, oude, halfnaakte mannen tegen zullen komen. Uiteindelijk bleek Hendrika* nog bestand te zijn tegen de vele indrukken. Het park bestond uit diverse zwembaden en glijbanen. Het is te vergelijken met het Tikibad, alleen dan was het een stuk groter. Zo was er een glijbaan met een trechter. Er waren minstens tien glijbanen, die stuk voor stuk de moeite waard waren. Verder was het park mooi ingericht; onder andere palmbomen kwam je veel tegen. Daarnaast was het ook nog heerlijk weer. Het was heerlijk om even wat anders te doen en het vakantiegevoel werd weer ervaren. Het was een lekkere, maar brandende zon en Timo en Chris besloten zich dus in te smeren. Alleen kampten ze met het eeuwige rugprobleem, want je kan niet bij je eigen rug. Chris keek rond voor een leuke meid, maar de keuze was beperkt. Gijsbert stelde een vrouw die 50+ was met een behoorlijk postuur voor. Chris leek het wel een goed idee, alleen ze leek nogal druk en dus hebben we het toch maar niet gevraagd.

Om 18.00 uur gingen we naar huis. We stapten weer in het busje en gingen weer naar huis. Helaas nam Pieter de verkeerde afslag en gingen we een hobbelweg op. Het navigatiesysteem zei dat er een weggetje terug was, dus Pieter besloot om dat weggetje te nemen. Bij de weg aangekomen bleek dat zelfs een jeep er nog moeite mee zou hebben. In de weg zaten gapende gaten waar je een klein kind in zou kunnen zetten. Ilona zei dat we wel op jeepsafari konden gaan. Pieter besloot uiteindelijk om maar om te keren en weer terug te rijden.

Het eten was bij de buren afgeleverd en de wat oudere vrouw die daar woonde probeerde ons dat uit te leggen. Uiteindelijk maakte ze een eetbeweging, waardoor we door hadden dat het om eten ging. Alleen dachten wij eerst dat zij eten wilde. Ze zag er best wel arm uit namelijk. Dat was dus niet het geval en we kwamen erachter dat zij dus ons eten hadden aangenomen. Het avondeten bestond uit soep en soort bolletjes, waarvan niemand wist wat het was. Het leek op macaroni, maar het smaakte naar een soort aardappelerwtachtig iets. Het was wel lekker, maar het was wel heel erg eentonig. Een lekker toetje volgde en de avond duurde voor sommigen niet lang meer.

* Hendrika is een gefingeerde naam. De naam van de betreffende persoon is bekend bij de redactie.